28.2.12

δε χωνεύω με τίποτα

Είδα στον ύπνο μου έφηβα αγόρια από κολέγια
ήταν δεκαπέντε και κάναν τέλειο κόμπο στη γραβάτα
περιφέρονται στην Κηφισίας 
με μαυρισμένα μάτια 
και τουφέκια στον ώμο
η τηλεόραση είπε πως η ελίτ θα τα κάνει όλα πουτάνα.

Φοβήθηκα λίγο γιατί πήγαινα σε δημόσιο
κατα τ' άλλα κι οι γραβάτες γουστόζικες είναι
αν παντρεύεσαι δηλαδή ή αν λες τις ειδήσεις
αλλά εμένα δεν μου πάνε
καταλαβαίνεις
τι να κάνουμε;

Μετά άλλαξα πλευρό και προσπάθησα να βρω τις διαφορές στο κουίζ για να κερδίσω έναν πολύ ποπ αποχυμωτή.

το κουίζ

Σκέφτηκα λίγο
είπα "είναι λεπτές οι διαφορές, δεν ξέρω, να διαλέξω μια άλλη κατηγορία;"
"ναι" μου λέει, "θα σου αλλάξω κατηγορία. Τώρα κατηγορείσαι γιατί έχεις ωραία μαλλιά".

Τι πράγμα κι αυτό με τα μαλλιά
το έχω από μικρός
έρχεται κόσμος στο δρόμο και μου λέει "να κόψω μια τούφα;"
"να κάνω ένα μενταγιόν;"
"να τα αγγίξω για ένα δευτερόλεπτο;"
και τους λέω ότι είναι περούκα και δεν καταλαβαίνουν.

- Τέλος πάντων, αν θες άκουσέ με, μην ξαναφάς γουρνοπούλα για βράδυ και όλα θα πάνε καλά.
- Λες ε;
- Ναι ρε, εγώ με γιαούρτι και δαμάσκηνα βλέπω διακοπές στη Σαντορίνη, με καρότα στον ατμό την Ορνέλα Μούτι να πλένεται με σαπούνι LUX και με φιδέ βλέπω κύκλους. 
- Ρέιβ;
- Τύπου. 

15.2.12

λέγκο


Δεν ξέρω τι εννοεί η Λένα Πλάτωνος όταν λέει Νταίζη, η στιγμή είναι εντελώς ακριβή, γιατί δεν είμαι ακριβώς έξυπνος, έχω απλά μια πρωτόγονη δαρβινική τάση μπατεσιανού μιμητισμού, να, τώρα δεν θέλω να βάλω ούτε μια τελεία γιατί γενικά τα σημεία στίξης τα βαρέθηκα, και κάποιος άλλος το είχε κάνει αυτό, βάζω κανά κόμμα που και που βέβαια γιατί δεν είμαι εντελώς σαλεμένος, στο θέμα μας, δεν ξέρω τι εννοεί, αλλά κι εγώ νιώθω να χέζω τα λεφτά, αν και δεν ξέρω καν αν το έγραψε αυτή ή αν είναι κάποια λαϊκή μαλακία πχ, δεν ξέρω, δεν είναι φίλη μου, δεν την ξέρω, αλλά τη συμπαθώ έτσι όπως την φαντάζομαι

" Νταίζη η στιγμή είναι εντελώς ακριβή 
δουλεύουμε και τη βγάζουμε σε χαρτονομίσματα καινούρια 
και μετά καταλαβαίνουμε οτι εμείς βγάζουμε τα καινούρια χαρτονομίσματα 
μετά τα τρώμε 
μετά τα χέζουμε
και μετά λέμε ότι χεστήκαμε στα λεφτά "


Όσες φορές κι αν το πω δεν ξέρω αν το καταλαβαίνω αλλά βάζω το χέρι στην τσέπη και μετά μυρίζει οπότε μάλλον καταλαβαίνω

Ο Ντάγκλας Κόπλαντ είναι φίλος μου και τον καταλαβαίνω κυρίως γιατί έγραψε για τη σπαστική κολίτιδα

" Φτάσαμε εδώ γεμάτοι πληγές και σπυριά, με τα έντερα μας τόσο δεμένα σε κόμπους που πιστεύαμε πως δεν θα ξανακάνουν την παραμικρή σύσπαση. Τα συστήματα μας είχαν σταματήσει να λειτουργούν, από τη μυρωδιά φωτοτυπικών, διορθωτικών, εκτυπωτικού χαρτιού και το ατέλειωτο στρες που μας δημιουργούσαν ανούσιες δουλειές που κάναμε με το ζόρι και χωρίς αναγνώριση. "

Γιατί εντάξει παλιά παθαίναν σκορβούτο επειδή δεν πίναν πορτοκαλάδες
αλλά τώρα που έχουμε γαμηθεί στην αμίτα και τα βαλέντσια και τα μέρλιν και τα σαγκουίνια
έχουμε ένα σωρό άλλες μαλακίες να ασχοληθούμε και δένονται κόμπο τα έντερά μας.

Έβαλα τελεία σόρρυ

Κοίτα όμως έκοψα τα κόμματα δεν είναι δύσκολο
σιγά σιγά θα κόψω και τους ανθρώπους
δεν ξανακάνω name-dropping
Νταίζη
λέγκο
Αιγινήτειο ή Άμστερνταμ
παίζε μου διλήμματα που μου αρέσουν
ανατριχιάζω και τα ακούω σαν ισπανικά φλαμένκο

- Τα πουλιά;
- Όχι ρε μαλάκα, τα πουλιά τα λένε φλαμίνγκο, τα άλλα με τις κλακέτες.
- Τις καστανιέτες εννοείς;
- Ναι, αυτό.
- Ξανάβαλες κόμματα.
- Δε γαμιέσαι κι εσύ.

3.2.12

και τί άλλα;

Ας μιλήσουμε για τις καλές προθέσεις.

Είσαι η Β. και κάθεσαι σε ένα μπαρ και μου λες "είμαι πολύ όμορφη κι αυτό με έχει γαμήσει. Τι μπορούμε να κάνουμε; "
Δυστυχώς δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά γι' αυτό.
Θα πεθάνεις όμορφη, αν και καθώς γερνάς θα γίνεσαι λίγο πιο μυστήρια.

Το 1816, ο εθνοπατέρας των ΗΠΑ Gouverneur Morris προσπάθησε να αποφράξει την ουροδόχο κύστη του χρησιμοποιώντας τη μπαλένα μιας φάλαινας και πέθανε λίγο μετά. Δεν ήταν πολύ όμορφος. 

Είσαι ο κύριος Κ. και κάθεσαι με διπλωμένη την Καθημερινή στα σκαλιά και με βλέπεις να ανεβαίνω. Μου λές "τί έκανες σήμερα για να γίνει ο κόσμος καλύτερος;" και σου λέω "απολύτως τίποτα". Την Καθημερινή την παίρνουν οι άνθρωποι για να κρύβονται μέσα της, δεν την διαβάζει κανένας.

ανοίγει την τηλεόραση, γιαούρτια, κινητά, σερβιέτες, γερμανικά και ισπανικά αυτοκίνητα, μια ξανθιά ενώνει τα βυζιά της και διαταράσσεται στιγμιαία το λογικό συνεχές ενώ ένας με στολή Ισπανού εξερευνητή του 15ου αιώνα χειροκροτάει, 
πετάει τα παπούτσια δίπλα στον καναπέ,
το μωρό έχει μεγαλώσει
πίνει μπύρα
έχει τσόντες στο C:\System32
προχτές έβγαλε κονδυλώματα
ΤΕΙ Χημειοθεραπείας ή ΤΕΙ Ηλιοθεραπείας, κάτι τέτοιο
Λέων με ωροσκόπο τηλεόραση
λασπώσαν τα μακαρόνια και ο Θόδωρος τα τρώει μόνο αλ ντέντε, 
βλέπω έκτορα μποτρίνι άσε με τώρα,
πιάσε μου λίγο το βυζί, δεν το κάνουμε πια
θυμάσαι εκείνο το ταξιδάκι στην ορεινή ναυπακτία, τι φαί ήταν εκείνο, 
ήταν 1988 και ο ξενοδόχος είχε καινούριο βίντεο και βλέπαμε την Κάρολαϊν

Το 1974, η δημοσιογράφος Christine Chubbuck τράβηξε 38άρι μπροστά στην κάμερα και αυτοπυροβολήθηκε πίσω από το αυτί σε ζωντανή σύνδεση, μπροστά στα μάτια της ιλουστρασιόν Αμερικής. Η Christine Chubbuck ήταν όμορφη και έκανε κάτι γι' αυτό.

δεν έχει συνοχή αυτό το κείμενο
δεν μπορώ να διαβάσω ένα κείμενο αν έχει συνοχή
δεν μπορώ τον προφορικό λόγο αν έχει συνοχή
να φτιάξουμε κι ένα μπαρ με άσχημους ανθρώπους
οι μέρες να περνάνε και μετά βλέπουμε