love, punk rock and a big nihilistic hug

Dear Stoya,

My name is το βρακί του νταρθ (Darth Vader’s underwear), I am 31 and I live in Athens, Greece. This is not my real name, well at least not yet. I am writing to you for no apparent reason, other than that I love you and that you are extremely hot.

So, Stoya, how is everything? How is life in New York? How is the cat doing? How about James? Greetings to you all. By the way, have you ever met Lee Ranaldo of Sonic Youth in NY? If you ever do, please tell him that I love him too, in a non-gay way.

I am not doing very well Stoya. Greece is such a depressing place to live during the last couple of years, young people are either unemployed or they work 10 or 12 hrs a day at shitty jobs for few money. I am thinking about leaving, but then there are a few friends here that I really like, plus I don’t want to go abroad and become some corporate dick that draws excel graphs of the Q3 profits on his notebook, late in the afternoon train as he commutes from work back to the suburbs.

I’d like to be a punk rocker in some squat, but I have no talents, I am trained for nothing, I was raised with television, video games and cholesterol. I know that punks are mostly losers too, but I am worse than that, plus they eat shitty food at squats and girls there are kind of smelly. 

By the way, I read that Village Voice interview of yours, where you said that you lost your virginity as soon as you saw a magazine cover with Britney Spears where she stated that she wanted to remain a virgin. In my eyes, what you did is hardcore feminism and a true punk attitude and I really admire it, plus it was kind of funny. Anyway.

So I am looking for a way out of all the shit here. Since I love you, I would propose to you, but I know that you love someone else, plus you are a bit (a lot) out of my league. Furthermore, my τσουτσούνι is kind of small. Τσουτσούνι is a cute-ish way to say cock in Greek, I could say πούτσα but it is more vulgar and I am not a redneck. Finally, I must add that while my erections are good, I don’t ejaculate very easily because of the antidepressants I am on - but maybe that is a good thing for girls?

By the way, most people that I know in Greece right now, people between their 20s and 40s, visit shrinks or take antidepressants, this is our Generation X, our own Prozac nation, 20 years after the American slacker culture of the 90s, we are finally in a state of collective apathy, depression and nihilism. This isn't fun though, no one will exploit this culture, no one will buy us, we will just sit here and float in emptiness, mood swings and hip hair-dos, like astronauts in some trashed space station that moved out of orbit and it is now a matter of time before they run out of food, crash a meteor or just stare outside the small round window for ever.

Anyway, since it is probably not wise to propose to you, I thought of this: Would you consider hiring me as a butler at your house/ flat/ mansion/ boat/ cottage/ whatever? I will do your laundry, iron, occasionally steal a thong (sorry), clean the windows, cook, wash the car, charge your iPhone, get you cigarettes, feed the cat, give you mani-pedis (don’t know how to do that, but I am a quick learner). My cooking specialties include trahana, lentil soup, fava, spetzofai, everything pork, plus if you have a really big bbq I can roast whole lambs and kokoretsi for you and your friends at your parties, just like my Greek forefathers used to do. Finally, if you need any help practicing your scenes or reading parts for auditions, I would be happy to assist you. 

Again, thanks for your time. Please think about it. If you don’t need my services, no worries, I understand.

Love, punk rock and a big nihilistic hug

το βρακί του νταρθ

PS. If you’re ever in Athens, you can crash my couch and sleep naked there if you wish. I can take you to nice bars, we can read poetry and if there is a demonstration we could go and throw rocks and molotov bombs to the cops. It will be fun!

αβιογένεση

Η Μαρία είναι από την Αλβανία και καθαρίζει σπίτια. Δεν μιλάει καλά ελληνικά. Δείχνει πιο γερασμένη απ' ότι είναι.

Μου είπε ότι θα πάει στην Αλβανία για διακοπές. Τη ρώτησα γιατί δεν μένει εκεί, παίζει να είναι καλύτερα από δω πλεον. Είπε πως πριν κανα δυο χρόνια ήταν όντως καλύτερα, τωρα είναι πάλι σκατά.

"Σκοτώνουν στους δρόμους πάλι. Πριν λίγο καιρό, μπήκαν κάτι τύποι στην πλαζ στον Αυλώνα και σκότωσαν τεσσερις με καλάσνικωφ".

Πλαζ. Καλασνικωφ. Ήλιος. Αίματα.

Μισώ τα καλοκαίρια. Τελεία.

Στο τρένο παίζω ναυμαχία στο κινητό, δεν μπορώ να συγκεντρωθώ και να διαβάσω, έχω να διαβάσω κάνα χρόνο, βάζω τις φρεγάτες και τα υποβρύχια μου σε απίθανες διατάξεις και το παίζω καπετάνιος.

Δίπλα μου αγόρια και κορίτσια κόβουν φρούτα και σκοτώνουν γουρούνια με το κινητό, τρία πιτσιρίκια βλέπουν σκληρό πορνό στην οθόνη τους ενώ απέναντι τους μια κοπέλα χρησιμοποιεί το κινητό της σα δονητή κάτω από τη φούστα. 

Τρώμε με το κινητό, χέζουμε με το κινητό, πηδιόμαστε με το κινητό. 

Ναι ιδεοψυχαναγκαστικό μωρό μου, θέλω να πηδιόμαστε και να κάνεις λάικ στο προφίλ μου. 

Έφτασα, τερματικός σταθμός, είμαι μόνος στο βαγόνι, παίζει να με πήρε λίγο ο ύπνος, δε γαμιέται.

Ο Αριστοτέλης πίστευε πως τα χέλια γεννιούνται από την άμμο στους πυθμένες των ποταμών, αυτόματη γένεση ή αβιογένεση, η δημιουργία ζωής από άψυχη ύλη ή κάτι τέτοιο, και κάπως έτσι γεννάμε κι εμείς την παράνοια και τη μιζέρια. Μάλλον έτσι νομίζουμε, τελικά η παράνοια και η μιζέρια γεννάνε εμάς, από το πουθενά, από άψυχη ύλη, η πόλη είναι το ποτάμι του Αριστοτέλη και τα χέλια είμαστε εμείς.

Νομίζω δεν έχει μείνει τίποτα εδώ, εδώ είναι η έρημη χώρα του Έλιοτ, στα αγγλικά η φράση είναι πιο ταιριαστή, the waste land, έτσι ζούμε, ρημαγμένοι, κατεστραμμένοι, ένας σκουπιδότος και τα σκουπίδια είμαστε εμείς. 

Εδώ, μπορώ κι εγώ σαν τον Έλιοτ, μέσα σε μια χούφτα σκόνη να σου δείξω τον φόβο. 

κάτι, σαν ανατέλλων τρόμος

συνταγή
Από την εξώπορτα μέχρι το σταθμό του μετρό είναι 176 βήματα. 
17 λεπτά στο μετρό. 
8 λεπτά στον προαστιακό. 
45 βήματα από τον σταθμό για το γραφείο. 
10 ώρες στο γραφείο.
45 βήματα από το γραφείο για το σταθμό.
8 λεπτά στον προαστιακό. 
17 λεπτά στο μετρό.
176 βήματα από το σταθμό του μετρό μέχρι την εξώπορτα.
5 ώρες στον καναπέ.
7 ώρες αμφίβολου ύπνου με ιδρώτα, δύσπνοια, άπνοια, γαστρο-οισοφαγική παλλινοδρόμηση, οξέα από το στομάχι στο σεντόνι, κλιματιστικό, ξυπνητήρι, νερό, σερτραλίνη.
Απλά μαθηματικά.

το κάτι
Από την οροφή του ασανσέρ άρχισε να κυλάει στα τοιχώματα μια κίτρινη παχύρευστη ουσία. Ψυχραιμία. Κοιτάζω το ρολόι, αρχίζω να ιδρώνω. Ψυχραιμία. Η κυρία από τον δεύτερο κρατάει δυο σακούλες σουπερμαρκετ, φοράει φτηνά αθλητικά και αδιάφορο άρωμα. Ψάχνω τις τσέπες μου, όχι κάτι συγκεκριμένο, από συνήθεια.
"Ο Ιεζεκιήλ είπε πως μια μέρα οι άνθρωποι θα πεθαίνουν σε ανελκυστήρες" είπε χαμογελώντας.
"Γνώριζε ο Ιεζεκιήλ τι είναι και πως λειτουργούν οι ανελκυστήρες;" ρώτησα ιδρωμένος. Έτρεμα.
"Δεν το ήξερε αλλά ήταν προφήτης. Έτσι κάνουν οι προφήτες".
Ψυχραιμία. Βγάζω ένα στραπατσαρισμένο πακέτο από το πουκάμισο και ανάβω ένα τσιγάρο.
"Ποιός είναι ο αγπαημένος σου προφήτης;" ρώτησε.
"Ο Κιούμπρικ" της απάντησα.
Βγήκε χωρίς να πει κάτι. Το κίτρινο εξαφανίστηκε, έσβησα το τσιγάρο στο πάτωμα και βγήκα κι εγώ.
Βοηθάει να καπνίζεις στο ασανσέρ.

Δεν ξέρω αν το έχεις σκεφτεί ποτέ αλλά τα σπίτια μας είναι τυλιγμένα με ηλεκτροφόρα σύρματα, δεν είναι μεταφορικό αυτό, κάποια ποιητική μαλακία ή πανκ στίχος από την εφηβεία, είναι η αλήθεια. Έχουμε όλο το ρεύμα του κόσμου και το διοχετεύουμε σε πρίζες, μέσα από καλώδια σε τοίχους, γύρω γύρω από τα δωμάτιά μας, για να δουλεύουν τα φωτιστικά, οι τοστιέρες και οι φορτιστές κινητών. 
Μια φορά καθόμουν στο μπαλκόνι, ήταν αργά το βράδυ και ήμουν μόνος μου, και περίεργα φώτα άρχιζαν να τρεμοπαίζουν πάνω από τον Υμηττό, κοίταξα, τα φώτα άλλαζαν θέση και σε κλάσματα του δευτερολέπτου κάτι αιωρούνταν μπροστά στο μπαλκόνι μου. 
Κάτι, δηλαδή δεν ξέρω τι, λέω "κάτι" συνέχεια σαν να μην ξέρω πολλά πράγματα. Το κάτι άρχισε να μου μιλάει και είπε "γιατί δεν κάνετε τα σπίτια σας διαστημόπλοια;"
Δεν είχε μορφή δίποδου ή τετράποδου όπως έχουν οι εξωγηίνοι στις ταινίες, ήταν κάτι άλλο, σαν φως, σαν τους πίνακες στα αεροδρόμια ή στα εναλλακτικά μπαρ, φωτάκια που αναβόσβηναν. Έκανα πως δεν άκουσα γιατί δεν ήθελα να πιστεψω ότι υπάρχει κάτι άλλο εκεί, "κάτι", και μου λέει "εμείς έτσι ταξιδεύουμε, τυλίγουμε καλώδια στα σπίτια μας και φεύγουμε". Και μετά δεν υπήρχε κάτι.
Έχει πλακα η ζωή μέσα στο πηνίο. Μαγνήτες, ηλεκτρικές εκκενώσεις, δυνάμεις της φυσικής που δεν τις ξέρω καλά. Δύναμη Coriolis, αυτήν ξέρω, δεν έχει σχέση με τον ηλεκτρισμό, αλλά μου αρέσει το όνομα. Ψάχνω και γω κάτι που να εξηγεί γιατί κάνουμε κυκλικές κινήσεις. Κάτι.

spy-fi
Είδα στον ύπνο μου μια μελλοντική δυστοπία όπου όλοι οι άνθρωποι ανήκουν σε ιδιωτικούς στρατούς. Ζούνε σε μια κατάσταση αδράνειας, είναι ναρκωμένοι μέσα σε ειδικούς θαλάμους και ξυπνάνε μόνο για να κάνουν τη δουλειά που τους έχει αναθέσει η εταιρεία.
Δεν υπάρχει κράτος, δεν υπάρχει πλανήτης, δεν ξέρουμε τι υπάρχει, αλλά μπορούν να σε ξυπνήσουν και να σου πουν "Ο Σέργιο Χουάν Γκαρσία στο Μέξικο Σίτυ πρέπει να είναι νεκρός μέσα σε 72 ώρες το πολύ". 
Δεν ξέρεις γιατί. Μπορεί να κάνεις καλό στην ανθρωπότητα, μάλλον όχι, δεν έχεις επιλογή παρ' όλα αυτά. Οπλίζεις ένα Smith & Wesson, σαν αυτό που είχε ο Clint Eastwood στο Dirty Harry. Είναι κάποιο αστείο που χρησιμοποιούμε ακόμη πανάρχαια όπλα;

Φτάνω στον προορισμό μου και μπαίνω σε ένα τυχαίο μπαρ. Στη σκηνή ο μαέστρος είχε για κύριο όργανό του μια ασπρόμαυρη αναλογική τηλεόραση με τρείς κεραίες. Άλλαζε τα κυκλώματα ώστε τα χιόνια να μεταδίδονται σε διαφορετικές συχνότητες, διαφορετικός ήχος και σχήματα. Δίπλα του είχε ένα πρεζάκι και μια πόρνη.

Στο πρεζάκι έχει δώσει μια άρπα στις χορδές τις οποίας περνάει ρεύμα 115 Volt σε ακαθόριστα χρονικά διαστήματα, το πρεζάκια παίζει τυχαίες νότες και που και που ουρλιάζει από το ρεύμα που περνάει μέσα από τα δάχτυλά στο σώμα του.

Η πόρνη χορεύει γυμνή και γαυγίζει ενώ που και που δίνει ενδοφλέβια στο πρεζάκι ψυκτικά υγρά, υγρά μπαταρίας και ηρωίνη. Το τελικό αποτέλεσμα είναι απροσδόκητα καλό.

Στο τέλος οι θαμώνες ψηφίζουν τι τους άρεσε περισσότερο, ψηφίζουν 1, το πρεζάκι ήταν φανταστικό σήμερα, ο δημιουργός βγάζει ένα περίστροφο και πυροβολεί την πόρνη ανάμεσα στα μάτια. Το πλήθος χειροκροτεί, ιθαγενή γκαρσόνια πάνω σε άλογα σερβίρουν τεκίλα σε ιδρωμένους μεξικάνους από στρατούς ανταρτών ή δραπέτες από ιδιωτικές φυλακές υψίστης ασφαλείας.

Συνήθως ξυπνάω πριν προλάβω να πυροβολήσω τον Σέργιο Χουάν Γκαρσία αλλά ακόμη κι έτσι, έχει πλάκα, στον ύπνο μου νομίζω περνάω καλύτερα.

σπονδυλική στήλη
Ένας φίλος μου λέει ότι πολλές φορές στον ύπνο του βλέπει γραφική βία επιπέδου σπλάτερ ή βίντεο γκέιμ. Βλέπει πως έχει μια ειδική κίνηση που μπορεί να σε πιάσει από το σβέρκο και να σου ξεριζώσει χωρίς ιδιαίτερο κόπο τη σπονδυλική στήλη. 
Όταν  μου το λέει αυτό φοβάμαι μήπως τον πετύχω καμιά μέρα στον ύπνο μου, αυτός με τα αδίστακτα χέρια του κι εγώ με ένα παλιό περίστροφο από την άγρια δύση. 
Αλλά εντάξει, δεν μπορώ να κάνω πολλά για αυτό. Έτσι θα γίνει το μακελειό στο τέλος, με ότι έχει ο καθένας.

[ανατέλλων τρόμος]