Γενικά δε βάζω μπαχάρι στα μακαρόνια με κιμά. Δεν είναι πρόβλημα αυτό, όλοι από κάπου ξεκινάνε, μπορεί να γίνω σεφ μια μέρα και το μυστικό μου να είναι ότι δεν βάζω μπαχάρι.
Θυμάμαι έναν τύπο πολύ μποέμ και φλανέρ και athens voice και τέτοια που γύριζε στην Αθήνα και δοκίμαζε τα 'κρυμμένα διαμαντάκια της πόλης'.
"Η κυρία Γωγώ στη Νίκαια που κάνει τους κεφτέδες όπως η μαμά σας".
"Σχεδόν κανείς δε μπαίνει σ' αυτή τη στοά της Μπενάκη. Όποιος όμως το τολμήσει θα δοκιμάσει το καλύτερο σαρμαδάκι της πόλης".
Χτες άκουσα στο ραδιόφωνο ότι αυτός ο ίδιος τύπος έφτιαχνε νοστιμίες με το ψωμί Τόστιμο σε τρία διαφορετικά καταστήματα του Σκλαβενίτη.
Τι ντροπή κι αυτή. Δε γαμιέστε λέω εγώ.
Όταν με πιάνουν κρίσεις μεγαλομανίας ψάχνω να βρω τον τίτλο της αυτοβιογραφίας μου. Συνήθως καταλήγω στο "30 χρόνια μαλάκας", αλλά έχουν παίξει και τα "Δεν ξέρω τι είμαι", "Βαριέμαι τους φίλους μου" και "Δεν βάζω μπαχάρι στα μακαρόνια με κιμά". Στο τέλος θα διαλέξω έναν τίτλο στην τύχη νομίζω και θα ησυχάσω.
Μπορεί να είναι και "Κάποτε τα είχα με ένα κορίτσι και όταν χωρίσαμε έγινε ΔΑΠίτισσα". Τι ντροπή κι αυτή.
Μετά τα είχα με τη Β. που μου είπε σε ανύποπτο χρόνο πως δεν πρέπει να μιλάμε για την αγάπη. Την αγάπη, έλεγε, την φτιάχνουν μέσα σε εργοστάσια, κάτι μηχανές που όμως μοιάζουν με ανθρώπους, και έχουν ντίτζιταλ σπυράκια, πλαστικά νύχια και βλέφαρα από καουτσούκ.
Τη βάζουν, έλεγε, σε μικρά μπουκαλάκια που εξωτερικά θυμίζουν μινιατούρες του γαλαξία και κάποιες αγάπες είναι όντως σαν το διάστημα αλλά κάποιες είναι στ' αλήθεια χειροβομβίδες.
Εξαρτάται ποιά θα σου κάτσει, λέει.
Μπορεί να μοιάζει με θάλασσα στο Βόρειο Αιγαίο, μπορεί να μοιάζει και με τη γραμμή Μαζινό.
Η δικιά μας πάντως έμοιαζε με τη γραμμή Μαζινό, δηλαδή η ιδέα ήταν ωραία αλλά στο τέλος έμοιαζε με 107 νεκρούς Γάλλους στρατιώτες.
Τη βάζουν, έλεγε, σε μικρά μπουκαλάκια που εξωτερικά θυμίζουν μινιατούρες του γαλαξία και κάποιες αγάπες είναι όντως σαν το διάστημα αλλά κάποιες είναι στ' αλήθεια χειροβομβίδες.
Εξαρτάται ποιά θα σου κάτσει, λέει.
Μπορεί να μοιάζει με θάλασσα στο Βόρειο Αιγαίο, μπορεί να μοιάζει και με τη γραμμή Μαζινό.
Η δικιά μας πάντως έμοιαζε με τη γραμμή Μαζινό, δηλαδή η ιδέα ήταν ωραία αλλά στο τέλος έμοιαζε με 107 νεκρούς Γάλλους στρατιώτες.
Τέλος πάντων, μετά κολλήσαμε και είπαμε την λέξη καουτσούκ πενήντα συνεχόμενες φορές και μας φάνηκε τόσο αστεία που ξεχάσαμε και την αγάπη κι όλες αυτές τις μαλακίες.
Το έχασα πάλι.
Κάτσε ρε, ποιο είναι το μπαχάρι;
Αυτά τα μικρά μαύρα σκατουλάκια;
Μαλακία, σόρρυ, εννοούσα πως δεν βάζω μοσχοκάρυδο, μπαχάρι βάζω, σόρρυ, άκυρα όλα, επιστρέψτε στην απλή καλή καθημερινότητα.
Τι ντροπή κι αυτή.
Τι ντροπή κι αυτή.
με μπερδεψες. Μοσχοκαρυδο στον κιμα?Ποιος ανωμαλος το κανει αυτο? Επισης μπαχαρι ούτε εγω ξερω τι είναι, αλλα τα μαυρα σκατουλακια ειναι το πιπερι το φρέσκο το μαυρο.Αυτο καλα κανεις και το βαζεις.Θα μου πεις τι στα λεω τωρα όλα αυτα, χεστηκες κιολας.Αλλα μου εχουν πει οτι κανω νοστιμο κιμα.Και συμφωνω κι εγω.Κανω γαματο κιμα. :| Φλυαρω επισης! Καλα μαγειρεματα ρε, και ο τελευταιος τιτλος για την αυτοβιογραφία ήταν ο καλύτερος.Αυτος με το μπαχαρι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓΤΠ (για τον π.....)
ΑπάντησηΔιαγραφήγια τον ΠΟΥΤΣΟ γράφει ο κόσμος, μη φοβάσαι τις λέξεις και τους πούτσους
Διαγραφήπιο αστεια λεξη κ απ το καουτσουκ ειναι η λεξη 'τσουμπλεκια'
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα επιμένεις στον κιμά με το μπαχάρι και στην αγάπη που είναι σαν το διάστημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήτα μακαρονια με κιμα και η αγαπη ειναι το ιδιο. Το μοσχοκαρυδο και το μπαχαρι επισης. Αυτο φταιει, να ξερεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήείπα και γω, κιμάς χωρίς μπαχάρι γίνεται? δε γίνεται ρε παιδί μου. νο νο νο.
ΑπάντησηΔιαγραφήPantws egw ontws de vazw mpaxari. K eimai gnwsti gi' auto.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά θα με ενδιέφερε να δοκιμάσω αυτό το "καλύτερο σαρμαδάκι της πόλης", αν ήξερα τι είναι το σαρμαδάκι και με ένοιαζε...
ΑπάντησηΔιαγραφή